- 读书 >
- 太平广记 - (宋)李昉、扈蒙、徐铉等 >
- 骁勇 >
- 骁勇一
魏任城王
魏任城王章,武帝子也。少而刚毅,学阴阳纬候之术,诵六韬洪范之书数千言。武帝谋伐吴,问章,取其利师之决。王善左右射,好击剑,百步中于悬发。乐闻国献彪虎,文如锦斑,以铁为栏。骁勇之徒,莫放轻视。章曳虎尾以绕臂,虎弭无声矣。莫不伏其神勇。时南越献白象子,在帝前,手顿其鼻,象伏不动。文帝铸万钧钟置崇华殿前,欲徙之,力士百人,引之不动,章乃负之而趋,四方闻其神勇,皆寝兵自固。帝曰:“以王权武吞并吴蜀,如鸱衔腐鼠耳。”章薨,如汉东平王葬礼。及丧出,空中闻数百人泣声。送丧者皆言,昔乱军伤杀者皆无椁,王之仁惠,收其朽骨。死者欢于九土,精灵知其怀感。故人美王之德。国史撰《任城旧事》二卷。至东晋初,藏于密阁。(出《拾遗录》)
【译文】
魏国任城王曹章,是魏武帝曹操的儿子。年轻刚毅,既学过阴阳占卜之术,又读过很多文韬武略的书。魏武帝想攻打吴国时咨问曹章,听取一些有利于用兵的策略。曹章善左右射箭,好击剑,百步中能射中悬发。乐闻国献了一只大虎,身上斑纹很好看,用铁栏围着。一般的勇士不敢靠前,曹章却拽虎尾巴绕在手臂上,虎却不叫不动,大家都佩服他的勇气。当时,南越献了头白象,在武帝面前,曹章用手敲打象鼻,象便伏地不动。魏文帝曹丕铸了一口很大很重的钟,想放在崇华殿前,为了搬运,找了一百多名大力士,没拉动。曹章背起那钟走得很快。各国听说他这样神勇,都不敢轻举妄动。文帝说,若是用任城王曹章领兵吞并吴、蜀,就象大鹰叼个死老鼠一样。曹章死后,以汉时东平王那样的礼仪殡葬了。在出丧时,听到空中有数百人哭泣声,送丧的人都说,从前兵慌马乱,一些被杀死者都没有棺材,任城王很仁惠,收了死者的朽骨装棺殡葬。死者在九泉下很高兴,这些精灵为了感激任城王的恩德,在空中哭泣送丧。所以人们都称赞任城王的美德。国史中有《任城旧事》两卷,到东晋初年,藏于秘阁。