- 读书 >
- 太平广记 - (宋)李昉、扈蒙、徐铉等 >
- 鬼 >
- 鬼十七
茹子颜
吴人茹子颜,以明经为双流尉,颇有才识,善医方,由是朝贤多识之。子颜好京兆府博士,及选,请为之。既拜,常在朝贵家。及归学,车马不绝。子颜之娅张虚仪,选授梓州通泉尉。家贫,不能与其妻行。仍有债数万,请子颜保。虚仪去后两月余,子颜夜坐,忽檐间语曰:”吾通泉尉张虚仪也,到县数日亡。今吾柩还,已发县矣。吾平生与君特善,赴任日,又债负累君。吾今亡,家又贫匮,进退相扰,深觉厚颜。“子颜问曰:”君何日当至京,吾使人迎候。“鬼乃具言发时日,且求食。子颜命食,于坐谈笑如故。至期,丧果至。子颜为之召债家,而归其负。鬼又旦夕来谢恩,其言甚恳,月余而绝。子颜亦不以介意。数旬,子颜亦死。(出《纪闻》)
【译文】
吴地人茹子颜,以”明经“的学历当上了双流县的县尉。他很有才学,善于治病,朝廷里贤能的人大多都认识他。子颜希望得到京兆府博士的职位,等到选官的时候,子颜请求做这个官职。授给他官职以后,他经常出入于朝廷中的显贵人家,每次他回学校,来拜见他的车马不断。子颜的连襟张虚仪,被选官授为梓州通泉尉。他家境贫寒,不能和他的妻子一起去,还有几万银两的外债,请求子颜替他偿还。虚仪离开后两个多月,子颜夜里正坐着,忽然屋檐下有说话声道:”我是通泉尉张虚仪,到县里几天就死了,现在我的灵柩回京,已经从县里出发了。我平生和您特别友好,我赴任的时候,又连累你替我还债务。我现在已经死了,家境又贫困,出入你那儿总是打扰你,很觉惭愧。“子颜问道:”你什么时候能到京城,我派人迎候你。“鬼就说了出发的时间,又请求给些饭吃,子颜命令上饭,鬼就坐着谈笑如同活着的时候一样。到了张虚仪说的期限,他的灵柩果然到了。子颜把张虚仪的债主们叫来,替他还了债,鬼又天天早晚来谢恩,说得很诚恳,一个多月后就不再来了,子颜也并不介意。几十天后,子颜也就死了。