- 读书 >
- 太平广记 - (宋)李昉、扈蒙、徐铉等 >
- 鬼 >
- 鬼九
夏侯祖观
0字 下载全书
元嘉中,夏侯祖观为兖州刺史,镇瑕丘,卒于官。沈僧荣代之,经年,夏侯来谒僧荣,语如平生,每论幽冥事。僧荣床上有一织成宝饰络带,夏侯曰:“岂能见与,必以为施,可命焚之。”僧荣令对烧之,烟焰未灭,已见夏侯带在腰上。僧荣明年在镇,夜设女乐,忽有一女人在户外,沈问之:“吾本是杜青州弹筝妓采芝,杜以致夏侯兖州为宠妾。唯愿座上一妓为伴戏。”指下坐琵琶。妓啼云:“官何忽以赐鬼。”鬼曰:“汝无多言,必不相放。”入与同房别,饮酌未终,心痛而死。死气方绝,魂神已复人形,在采芝侧。(出《广古今五行记》)
【译文】
元嘉年间,夏侯祖观当兖州的刺史,坐镇瑕丘,后来死在任上,沈僧荣代替了他的职务。一年后,夏侯突然来拜访僧荣,谈吐像他活着时一样,谈话中常常说到阴间的事。夏侯就指着床上一条刚织好的镶有宝石装饰物的腰带对僧荣说:“我如果能让这条腰带再现,你就把它送给我好吗?你现在可以把带子烧掉。”僧荣就当着夏侯的面把那带子烧了。带子的烟火还没灭,就见夏侯的腰上已系着那条带子了。第二年,僧荣在他的驻所里夜间找来些歌妓一起奏乐玩乐,忽然有一个女子来到门外。僧荣问她,她说:“我原来是青州长官杜大人的弹筝妓女,名叫采芝。杜大人把我送给夏侯大人,我成了他宠爱的妾,把已经死了。现在我希望能在你的乐妓里找一位和我作伴的一起玩。”说着女子就指了指正在乐队里弹琵琶的女子。弹琵琶的女子立刻哭了起来说:“怎么就把我送给鬼了呢?”采芝说:“你少废话,我不会放过你的。”弹琵琶的女子只好回屋和同伴们告别。宴会还没散,琵琶女就突发心痛病死了。她刚断气,琵琶女的魂就复成人形,站在采芝身旁。