- 读书 >
- 太平广记 - (宋)李昉、扈蒙、徐铉等 >
- 相 >
- 相四
常衮
0字 下载全书
常衮之在福建也,有僧某者善占色,言事若神。衮惜其僧老,命弟子就其术。僧云:”此事天性,非可造次为传。某尝于君左右,见一人可教。“遍招,得小吏黄彻焉。衮命就学。老僧遂于暗室中,致五色采于架,令自取之。曰:”世人皆用眼力不尽,但熟看之,旬日后,依稀认其白者。后半岁,看五色。即洞然而得矣。“命之曰:”以若暗中之视五采,回之白昼占人。“因传其方诀,且言后代当无加也。李吉甫云:”黄彻之占,袁许之亚也。“(出《传载》)
【译文】
常衮在福建,有个僧人擅长通过察看人的气色,来推测气数、命运,每次推算都象神一样灵验。常衮怜惜僧人年事已高,让他收个弟子继承他的相术。僧人说:”这种事全凭天性,不可以轻易地传授给别人。我在你身边的人中,发现有一个可以传授。“常衮召集所有身边的人,这位老僧人选中了一个叫黄彻的小吏,于是常衮让他跟随僧人学习相术。老僧人在一间暗室将五种颜色的丝织品悬挂架上,让黄彻把它们挑选出来。老僧说:”一般人都不能充分地发挥自己的眼力。只要你仔细地看他,十天以后可以隐约地辨别出白色;半年以后,就能看清楚五种颜色了。“老僧教导黄彻说:”如果能在黑暗中辨别清楚五色彩丝,回去就可以在白天为人相面,预测未来了。“于是,老僧人把相面的秘诀传授给黄彻,并且预言说后人没有谁可以超过他。李吉甫说:”黄彻相面,仅次于袁天纲和许藏秘!