- 读书 >
- 太平广记 - (宋)李昉、扈蒙、徐铉等 >
- 酒食交友 >
- 食(能食、菲食附)
鮔表
后梁韦林,京兆人。南迁于襄阳,天保中为舍人。涉猎有才藻,善剧谈。尝为鮔表以讥刺时人。其词曰:”臣鮔言:‘伏见除书,以臣为糁敖将军,油蒸校尉,膗州刺史。脯腊如故。肃承将命,含灰屏息,凭笼临鼎,载战载兢。臣美愧夏鳣,味惭冬鲤。常恐鲐腹之讥,惧贻鳖岩(五甘反。)之诮。是以嗽流湖底,枕石泥中。不意高赏殊临。曲蒙钧拨,遂得超升绮席,忝预玉盘,远厕玳筵。猥颁象箸,泽覃紫腴,恩加黄腹。方当鸣姜动桂,纡苏佩档。轻瓢才动,则枢盘如烟。浓汁暂停,则兰肴成列。宛转绿脐之中,逍遥朱唇之内。衔恩噬泽,九殒弗辞。无任屏营之诚,谨诣铜铛门,奉表致谢以闻。’“诏答曰:”省表具悉。卿池沼缙绅,陂渠俊乂。穿蒲入荇,肥滑有闻。允堪兹选,无劳致谢。“(出《酉阳杂俎》)
【译文】
后梁时的韦林,京都地区人。南迁到襄阳后,在梁明帝天保年间,韦林任中书舍人。韦林读书面广,有才华文彩,喜爱畅谈。他曾假托鮔鱼的名义撰写过一篇《鮔表》,用来讥讽当时崇尚美味佳肴的达官贵人。《鮔表》的大意如下:鮔鱼说:”我刚刚接到陛下签发的任命,授予我为米羹将军、油蒸校尉,肉羹刺史。与从前一样,将我制成干肉。我恭敬地接受陛下的任命,忍含着沮丧,屏息住呼吸,任凭你们将我放在笼屉上蒸,或者放进鼎镬里煮,每时每刻都战战惊惊啊!比肥美,我愧对夏天里的鲟鱼;论味鲜,我羞见冬日里的鲤鱼。我常常恐慌鲐腹的讽刺,时时畏惧鳖岩的讥诮。因此,我吮吸潮底的流沙为食,枕着石泥睡觉。不料,崇高的奖赏还是降临到我的头上。承蒙提拔,于是高升到丰盛的华宴上,列到玉盘中,远远地置放在豪华、珍贵的筵席旁边。有劳象牙筷子大人,将我亲昵地夹起来,送入一张张肥大的嘴里,进入一个个长满黄油的肚子中。刚刚放上姜沫桂皮,再置入紫苏茱萸。轻便的葫瓢刚刚勺动,精美的山榆木盘就象烟一样地聚来。浓浓的汤汁才停止沸腾,一排排的兰膏油灯就点燃了。周旋在绿色的腌菜中间,逍遥于红色的口唇之内。含着你们的恩德,吃着你们的泽惠,虽然九死而不辞。没有任何惶恐可以诚告,只是谨慎地走进铜釜之门,奉上此表表示谢意。圣上颁下诏书回答说:“奏上的表章全读过了。爱卿乃是池沼中的晋绅,岸渠里的俊杰。穿行于菖蒲、荇菜之间,以肥嫩滑腻而闻名于人世。正应当接受挑选,不用致谢。