- 读书 >
- 太平广记 - (宋)李昉、扈蒙、徐铉等 >
- 鬼 >
- 鬼十五
王监
兖州王监,性刚鸷,无所惮畏,常陵侮鬼神。开元中,乘醉往庄,去郭三十里。监不涉此路,已五六年矣。行十里已来,会日暮。长林下见一妇人,问监所往。请寄一袱,而忽不见。乃开袱视之,皆纸钱枯骨之类。监笑曰:“愚鬼弄尔公。”策马前去,忽遇十余人聚向火。时天寒,日已昏,监下马诣之。话适所见,皆无应者。监视之,向火之人半无头,有头者皆有面衣。监惊惧,上马驰去。夜艾,方至庄,庄门已闭。频打无人出,遂大叫骂。俄有一奴开门,监问曰:“奴婢辈今并在何处?”令取灯而火色青暗,监怒,欲挞奴,奴云:“十日来,一庄七人疾病,相次死尽。”监问:“汝且如何?”答曰:“亦已死矣。向者闻郎君呼叫,起尸来耳。”因忽颠仆,既无气矣。监大惧,走投别村而宿。周岁,发疾而卒。(出《灵异集》,明钞本、陈校本俱作出《灵怪集》)
【译文】
兖州王监,性格刚直,无所惧怕,经常辱骂鬼神。开元年间,趁着酒醉骑马去了村庄,离城里三十里地,王监已有五六年不走这条路了,走了不到十里路,正赶上日落黄昏,高高的树林下出现一个妇人,她问王监去哪里,请他寄送一个包裹,就忽然不见了。王监便打开包裹一看,里面都是纸钱和白骨之类的东西,王监笑着说:“蠢鬼戏弄你的老公。”他就骑着马继续向前走,忽然遇到十多个人围着一堆火在烤火,当时天气很冷,天色已晚,王监下马也到那里去,说了刚才所见到的情况,却没有一个人应和的,王监看着他们,对着火的人一半没有头,有头的人都戴着面纱,王监惊恐,上马飞奔离去,天亮前,才到村庄,可村庄门已关上,不断地敲打也没人出来,于是大叫大骂。不一会儿,有一个奴仆开门,王监问道:“奴婢们现在都在什么地方?”王监让那奴仆拿出油灯,可是火光黯淡。王监大怒,想要鞭打奴仆,奴婢说:“十天来,一个庄园七个人患病,一个接一个都死光了。”王监问道:“那你怎么样?”奴仆回答道:“我也已经死了。刚才听到郎君您呼叫,就站起来了。”说完便忽然颠倒下去,就没有气了。王监非常恐惧,跑到别村住宿了,一年以后,他也发病死了。