- 读书 >
- 太平广记 - (宋)李昉、扈蒙、徐铉等 >
- 鬼 >
- 鬼二十四
罗元则
历阳罗元则,尝乘舟往广陵,道遇雨,有一人求寄载,元则引船载之。察其似长者,供待甚厚。无他装囊,但有书函一枚,元则窃异之。夜与同卧,旦至一村,乃求”暂下岸,少顷当还。君可驻船见待,慎无发我函中书也。“许之乃下去。须臾,闻村中哭声,则知有异。乃窃其书视之,曰:”某日至某村,当取其乙,某村名良是。“元则名次在某下,元则甚惧而鬼还。责曰:”君何视我书函?“元则乃前自陈伏,因乞哀甚苦。鬼愍然,谓:”君尝负人否?“元则熟思之曰:”平生唯有夺同县张明道十亩田,遂至失业,其人身已死矣。“鬼曰:”此人诉君耳。“元则泣曰:”父母年老,惟恃元则一身,幸见恩贷。“良久曰:”念君厚恩相载,今舍去,君当趋归。三年无出门,此后可延十年耳。“即下船去。元则归家中,岁余,其父使至田中收稻,即固辞之。父怒曰:”田家当自力,乃欲偷安甘寝,妄为妖辞耶?“将杖之,元则不得已。乃出门,即见前鬼,髡头裸体,背尽疮烂,前持曰:”吾为君至此,又不能自保惜。今即相逢,不能相置。“元则曰:”舍我辞二亲。“鬼许,具以白父。言讫,奄然遂绝。其父方痛恨之,月余亦卒。(出《广异记》)
【译文】
历阳的罗元则,曾经乘船到广陵去,途中遇雨。有一人要求搭乘,罗元则将船靠岸让他上船,看他象个长者,供奉对待他特别好。他没有什么行装,只有书套一个,元则暗自惊异。夜间与他一起睡觉。第二天早晨到达一个村庄,那人要求暂时下船上岸,说:”一会儿就回来,你可停船等一下,小心不要打开我封套中的信。“元则答应,那人就下船离去。一会儿,听到村中有哭声,元则明白有异常情况,就私自打开他的信看,上面写道:某日到某村,应该取某人,那村名正是这个村。元则的名字排在某人的下面。元则非常恐惧那鬼就回来了。责备道:”你为什么看我的书信?“元则上前陈诉认错,苦苦哀求。鬼露出怜悯的样子,问他曾经有过违背人意否。元则细细想后说:”一生只有抢夺过同县张明通十亩田地,于是造成他失去生计,那人已经死了。“鬼说:”那人告你了。“元则哭着说:”父母年老,只靠我一人,希望你发发慈悲。“过了很久才说:”念你厚恩让我乘船,现在放你离去,你赶紧回家,三年内不要出家门,此后可延长十年寿命。“鬼就下船离去。元则回到家中,过了一年多,他的父亲让他到田里去收割稻谷。元则坚决推辞。父愤怒道:”种田人家应当出力,你只想偷安做美梦,不要听信鬼话!“要用杖打他。元则没有办法,才出门,就看见了以前的那个鬼,光头裸体,背上都是烂疮。上前抓住说:”我为你达到这种程度,又不能保护自己,今即相遇,不能放过。“元则说:”放我辞别二老双亲“。鬼答应。把全部情况告诉父亲。说完,气息奄奄接着就断了气。他的父亲才痛苦悔恨,过了一个多月也死了。