- 读书 >
- 太平广记 - (宋)李昉、扈蒙、徐铉等 >
- 鬼 >
- 鬼四
夏侯恺
夏侯恺,字万仁,病亡。恺家宗人儿狗奴,素见鬼,见恺数归。欲取马,及其弟阮公将去。阮逃狗奴家,解喻,及冬得止。恺长子统,向其家说:”昨梦人见缚,与力大争,尔乃得解。“语讫,阁门忽有光明为昼,见恺着平上情单衣,入坐如生平。坐西壁大床,悲笑如生时,声讫,便切齿作声,言:”人易我门户,诬统藏人。袒衫见缚,赖我遣人救之,得解。将数十人,大者在外,八行随恺。“阮牵床离壁,恺见语阮:”何取床?“又说:”家无主,不成居。“阮答何不娶妻。恺曰:”卿与其居尔许年,而作此语也。诸鬼中当有一人达。“阮问谁,恺曰:”儿辈意,不足悦也。“呼见孙儿,云:”少者气弱,勿令近我。“又说:”大女有相,勿辄嫁人。“恺问阮:”欲见亡女,可呼之。“阮曰:”女亡已久,不愿见也。“恺曰:”数欲见父,而禁限未得见。“又说:”我本未应死,尚有九年。官记室缺,总召十人,不识,书不中,皆得出。我书中,遂逼留补缺。“(出王隐《晋书》)
【译文】
夏侯恺。字万仁,得病去世。有个姓夏侯的同宗,他儿子叫狗奴,常见到鬼。狗奴曾看见已死的夏侯恺回家来想取马,然而马却被夏侯恺弟弟阮公偷去了。阮公逃到狗奴家对狗奴说:”把马放在你这里,到了冬天就行了。“夏侯恺的长子叫统,对家里人说:”昨天我梦见一个人要绑我,我和那人斗了半天才得解脱。“刚说完,门外突然亮得像白天,只见夏侯恺穿着单衣戴着头巾进了屋,坐在靠西墙的大床上,谈笑悲欢像活着时一样,并咬牙切齿的说:”有人糟踏我的名誉,诬隐夏侯统窝藏人,致使他裸露着被擒,全凭我派人救他,才理到解脱。领来数十个人,大人在外边,小的跟随夏侯恺。“阮公把床拉离了西墙。夏候恺就现出了身体说:”为什么拉床?“又说:”家里没有妻子,就不成为家。阮公说:“那为什么不娶个老婆呢?”夏侯恺说:“你我在一起生活了这么久,怎么能说出这样的话来?”又说:“咱们家死的人中,有一个能有出息。”阮公问是谁,夏侯恺说:“是儿子辈的,不值得高兴。”喊叫孙子来,恺说:“孙子太小,气弱,别让他靠近我。”又说大女儿命相好,不要随便嫁出去。夏侯恺又问阮公如果想见他死去的女儿,可以叫他来相见。阮公说:“女儿死了很久了,不想见她。”夏侯恺说:“你女儿几次想见你,但阴间限制得太严,没能见上。”夏侯恺还说:“我本来不应该死,还有九年阳寿,由于阴间缺记事官,一共召去了十个人,我都不认识。他们写的字都没被看中,就都放回阳间了。我写的字被选中了,就硬逼着我在阴间补了官缺。