- 读书 >
- 太平广记 - (宋)李昉、扈蒙、徐铉等 >
- 鬼 >
- 鬼四
周临贺
0字 下载全书
晋义兴人姓周,永和年中,出郭乘马,从两人行。未至村,日暮。道边有一新小草屋,见一女子出门望,年可十六七,姿容端正,衣服鲜洁,见周过,谓曰:“日已暮,前村尚远,临贺讵得至?”周便求寄宿。此女为燃火作食。向一更,闻外有小儿唤阿香声,女应曰:“诺。”寻云:“官唤汝推雷车。”女乃辞行,云:“今有事当去。”夜遂大雷雨。向晓女还,周既上马,看昨所宿处,只见一新冢,冢口有马尿及余草。周甚惊惋,至后五年,果作临贺太守。(出《法苑珠林》)
【译文】
晋代义兴人周某,永和年间和两个人一齐骑马出城。没到村庄天已经快黑了,见道旁有座新小草房,一个十六七岁的姑娘走出门来张望。姑娘生得很美丽,衣服也很洁净合体。看见周某,姑娘说:“临贺怎么走到这里来了?你看天已晚了,前面村子还很远呢。”周某就要求寄宿下来。姑娘为他点火作饭。将近一更时,听见外面有个小孩叫:“阿香!”姑娘答应后,外面小孩说:“官家叫你去推雷车。”姑娘就向周某告辞说,我出去有点事。“夜里雷雨大作,凌晨姑娘才回来。周出了屋子上马,回头看昨天的小屋没有了,只有一座新坟,坟口上有马尿和剩下的草料。周某十分吃惊。五年后,周某果然当了临贺太守。