- 读书 >
- 太平广记 - (宋)李昉、扈蒙、徐铉等 >
- 鬼 >
- 鬼六
庾绍之
晋新野庾绍之,小字道覆,湘东太守。与南阳宗协,中表昆弟,情好绸缪。绍元兴末病亡,义熙中,忽见形诣协。形貌衣服,俱如平生,而两脚着械。既至,脱械置地而坐。协问何由得来顾,答云:”暂蒙假归,与卿亲好,故相过也。“协问鬼神之事,言辄漫略,不甚谐对。唯云:”宜勤精进。不可杀生,若不能都断,可勿宰牛。食肉之时,勿啗物心。“协云:”五脏与肉。乃有异耶。答曰:“心者藏神之宅也。其罪尤重。具问亲戚。因谈世事。末复求酒,协时与茱萸酒。因为设之。酒至杯不饮,云有茱萸气。协曰:”为恶耶。答云。下官皆畏之。非独我也。“绍之为人。语声高壮,比言伦时,不异恒日。有顷,协儿邃之来。绍闻屐声,极有惧色,谓协曰:”生气见陵,不复得住。与卿三年别耳。“因贯械而起,出户便灭。协后为正员郎,果三年而卒。(出《冥祥记》)
【译文】
晋代新野的庾绍之,字道复,任湘东太守。他和南阳的宗协是表兄弟,两人处得很亲密。元兴末年庾绍之病死。义熙年间,忽然现形来看望宗协。衣服相貌都和活着时一样,但脚上戴着脚镣子。进屋后,庾绍之把镣子摘下放在地上后坐下。宗协问他怎么能来看望,回答说:”请了假暂时回来,因为和你生前处得好,所以特来看你。“宗协问他鬼神的事,庾绍之总是扯些别的,不直接回答,只是说:”你要行为端正谨慎,不要杀生害命。如果不能完全做到不杀生,那就千万别杀牛。吃肉的时候,不要吃动物的心。“宗协问:”五脏和肉,难道还有什么不同吗?“回答说:”心是神居住的地方,所以吃心获罪更重。“谈话中庾绍之不断打听亲友的情况,谈论些人间的事情。最后又向宗协要酒喝。宗协正好有茱萸泡的酒,就给他酌上一杯。但庾绍之不喝。宗协问:”你是不是不喜欢茱萸酒?“回答说:”不光是我,阴间的人都怕茱萸。“庾绍之活着时说话就声高气壮,现在说话谈论时还和生时一样。这时,宗协的儿子回来了,庾绍之听到了脚步声,显得十分害怕,对宗协说:”生气太重了我受不了,不能再停留了,不过我们也就再分别三年而已。“说完自己戴上镣子站起来,出门就不见了。宗协后来当了正员郎,果然三年以后去世。