- 读书 >
- 太平广记 - (宋)李昉、扈蒙、徐铉等 >
- 嗤鄙 >
- 嗤鄙二
赵仁奖
唐赵仁奖,河南人也,得贩于殖业坊王戎墓北,善歌《黄獐》,与宦官有旧。因所托附,景龙中,乃负薪诣阙,遂得召见。云:”负薪助国家调鼎。“即日台拜焉。睿宗朝,左授上蔡丞。使于京,访寻台中旧列,妄事欢洽。御史倪若水谓杨茂直曰:”此庸汉,亡为傝茸。“乃奏之,中书令姚崇曰:”此是《黄獐》汉耶。“授当州悉当尉,驰驿发遣。仁奖在台,既无余能,唯以《黄獐》自炫。宋务先题之曰:”赵奖出王戎幕下,入朱博台中。舍彼负薪,登兹列柏。行人不避騝马,坐客唯听《黄獐》。“时崔宣一使于都,仁奖附书于家,题云:”西京赵御史书。附到洛州殖业坊王戎墓北第一铺。付妻一娘。“宣一以书示朝士。初其左授上蔡,潘好礼自上蔡令拜御史,仁奖赠诗曰:”令乖騝马去,丞脱绣衣来。“当时讶之,或以为假手。仁奖初拜监察,谢朝贵,但云:”有幸把公马足。“时朝士相随。遇一胡负两束柴,曰:”此胡合拜殿中。“或问其由,答曰:”赵仁奖负一束而拜监察,此负两束,固合授殿中。“(出《御史台记》)
【译文】
唐朝时有个人叫赵仁奖,河南人,在殖业坊王戎墓北做小买卖,很善于唱一首名叫《黄獐》的歌曲。他与一宦官有老交情,因他有所托附,在那人的帮助下,于景龙年间(中宗朝),他便背负柴草到了皇帝的殿堂,于是得到召见,皇上道:”负薪是愿为帮助治理国家效力,有宰臣之心。“当天便任职于御史台。到睿宗朝,被降职任命为上蔡县丞。出使到京城时,去拜访台中的老同事,胡乱行事,到处欢聚。御史倪若水对杨茂直说:”这纯属是个庸谷之人,胡作非为而又卑劣无能。“于是上书弹劾。中书令姚崇说:”这个人就是会唱《黄獐》的那个人。“再改任当州悉当县尉,把他立即派送出去。赵仁奖在御史台任职其间,没有别的能力,唯独以会唱《黄獐》而自我炫耀。宋务先曾写他道:”赵仁奖出自王戎的’幕府‘下,进入朱门台院之中。是舍得自背柴草这样的劳役之举,才登上此御史台。行路时人们不避他的马,坐下时人们都来听他的《黄獐》歌。“当时崔宣一正巧到京城去,赵仁奖便让他给家捎了一封信,那信封上写道:”西京(长安)赵御史书。附(捎)到洛州殖业坊王戎墓北第一铺,付(送)妻一娘。“崔宣一曾把信给朝官们看过。当初赵仁奖降职授上蔡丞时,潘好礼正好由上蔡县令调任为御史,仁奖赠诗道:”令乘湜騝马去,丞脱绣衣来。“当时看到此诗很觉惊讶,有人认为是借他人之手而写。仁奖初任监察御史时,去道谢朝中权贵,只是说:”有幸握住了你的马足。“当时有朝士们相随同往,恰遇一个胡(指古代北方少数民族)人背着两捆柴草走过来,一朝士说:”这个胡人应当授以殿中御中。“有人问他什么理由,他答道:”赵仁奖背了一捆柴草便授以监察御史,此人背了两捆,当然应授殿中(殿中御史比监察御史高一品级)。