- 读书 >
- 太平广记 - (宋)李昉、扈蒙、徐铉等 >
- 鬼 >
- 鬼七
谢尚
夏侯弘自云见鬼,与其言语。镇西谢尚所乘马忽死,忧恼甚至,谢曰:”卿若能令此马生者,卿真为见鬼也。“弘去良久,还曰:”庙神乐君马,故取之。当活。“尚对死马坐,须臾,马忽自门外走还,至马尸间,便灭,应时能动起行。谢曰:”我无嗣,是我一身之罚?“弘经时无所告,曰:”顷所见小鬼耳,必不能辨此源由。“后忽逢一鬼,乘新车,从十许人,着青丝布袍。弘前提牛鼻,车中人谓弘曰:”何以见阻?“弘曰:”欲有所问,镇西将军谢尚无儿,此君风流令望,不可使之绝嗣?“车中人动容曰:”君所道,正是仆儿。年少时,与家中婢通,誓约不再婚而违约。今此婢死,在天诉之。是故无儿?“弘具以告。尚曰:”吾少时诚有此事。“弘于江陵,见一大鬼,提矛戟,有小鬼随从数人。弘畏惧,下路避之。大鬼过后,提得一小鬼。问此何物,曰:”杀人以此矛戟,若中心腹者,无不辄死。“弘曰:”治此病有方否?“鬼曰:”以乌鸡薄之,即差。“弘又曰:”今欲何行也?“鬼曰:”当至荆扬二州。“尔时比日行心腹病,无有不死者,弘乃教人杀乌鸡以薄之,十不失八九。今有中恶,辄用乌鸡薄之,弘之由也。(出《志怪录》)
【译文】
夏侯弘说自己能看见鬼,并能和鬼谈话。镇西将军谢尚的马突然死了,谢尚十分恼火地来找夏侯弘说:”你如果能让我的马起死回生,就证明你确实能见鬼了。“夏侯弘就出去了半天,回来对谢尚说:”是庙里的神喜欢你的马,把马弄去了。你这马还能活。“谢尚坐在死马跟前,不一会儿,看见自己的马从外面跑回来,跑到死马跟前就消失了,那死马立刻就能动能走了。谢尚又对夏侯弘说:”我一直没有儿子,这是神鬼对我的惩罚吗?“夏侯弘很久没告诉他没有儿子是因为什么,他说:”我所见过的小鬼我都问过了。他们谁也说不出原因。“后来,夏侯弘忽然遇见一个鬼,坐着新牛车,带着十多个随从,穿着青丝布袍。夏侯弘一把抓住牛鼻子,车里的鬼问:”为什么拦住我?“夏侯弘说:”想打听件事。镇西将军谢尚没有儿子,他风流潇洒很有名望,可别让他断了子孙香火。“这时车里的鬼很难过地说:”你说的谢尚正是我的儿子。他年轻时曾和一个丫环私通,并向他发誓说绝不再结婚,后来却违背了自己的誓约。现在那丫环死了,在阴间告他,所以为惩罚他才不使他有儿子。“夏侯弘把这些话如实转告谢尚,谢尚说:”我年轻时确实有过这件事。“有一次夏侯弘在江陵看见一个大鬼提着矛戟,后面跟着几个小鬼。夏侯弘害怕,躲在路旁。大鬼过去后,他抓住了个小鬼,问拿的是什么,小鬼说:我们用这矛戟杀人。如果用它刺中人的心腹,人们没有不死的。”又问那小鬼:“治这病有没有药方?”小鬼说:“用黑鸡敷在心腹上就能治好。”又问他们这是要上那儿去,鬼说:“我们到荆、扬二州去。”果然不久荆州扬州心腹病病行起来,得病的没有不死的。夏侯弘就教人杀黑鸡敷心腹而治。十有八九都好了。现在凡是中邪的都杀黑鸡驱邪祛鬼,就是夏侯弘的办法。