- 读书 >
- 太平广记 - (宋)李昉、扈蒙、徐铉等 >
- 铭记 >
- 铭记二
王敬之
故邺都之西北门,曰芳林乡。齐村民王敬之,编户中尤贫者,常以樵苏为业。丙午岁秋九月,因掘一株铜雀台下,其地歘然小陷。随而锸之,三尺许,得一苍石,大如盆。遂力索之,石忽破为二。若摧殻然。中有苍石匣,长尺有咫,厚三寸,广四寸。敬之骇,内诸畚中以归。洁之以水,则温润昭烂,真奇宝也。四旁及背引起龙骧凤翥及花葩之状,雕镂奇诡,殆非人工。徐启之,中有白玉板,上刻大篆六行。文曰:”上土巴灰除虚除,伊尹东北八九余,秦赵多应分五玉,白丝(明抄本无“丝”字)竹木子世世居。但看六六百中外,世主留难如国如。“于是敬之持以献魏帅乐彦真,彦真赍以束帛,而蠲其地征焉。亦无能洞达其隐词者。噫,当曹氏石氏高氏之代,斯则邺之王气休运所钟,于是诸贤众矣。焉知不有阴睹后代,总括风云,幅裂山河之事,而瘗玉以谶之。今石既出,其事将兆矣。(出皇甫枚《玉匣记》)
【译文】
原邺都的西北门外,有个叫芳林乡的地方。有个平民百姓王敬之,在所有在册的平民中,是最为贫困的。他常常靠打柴割草为业。丙午年九月间,因在铜雀台下挖一棵树,地面突然下陷,于是就往下挖,挖到三尺多深时,发现一块青石,其大小如盆。于是就用力往出抠,结果石头忽然破裂为两半,简直像裂开的果核一般。里面有一个青石匣,长一尺多,厚三寸,宽四寸。王敬之很惊惧,把匣放到竹筐中拿回去。用水洗干净后,那石匣光滑璀璨,真是奇世之宝。四面及背上均有盘龙雕凤和花葩图形,雕刻得十分奇特,决非人工所致。慢慢地把它打开,里边有块白玉板,上面用大篆刻了六行字。那铭文写道:”上土巴灰除虚除,伊尹东北八九余,秦赵多应分五玉,白丝竹木子世世居。但看六六百中外,世主留难如国如。“于是王敬之拿着它献给了魏帅乐彦真。乐彦真赏给他帛五匹,并免除了他的租税等。后来也没有人能洞察通晓那些隐词的。唉,当年曹氏石氏高氏各个朝代,全都是凭借邺都的王气所钟爱,因此圣贤出的很多。谁知道它不荫庇后代呢?总括风云变幻、江山易代之事,都可以用埋在地的玉石来预言。如今石头已出,那些事将要得到应验了。