- 读书 >
- 太平广记 - (宋)李昉、扈蒙、徐铉等 >
- 嗤鄙 >
- 嗤鄙四
梅权衡
0字 下载全书
唐梅权衡,吴人也。入试不持书策,人皆谓奇才。及府题出《青玉案赋》,以“油然易直子谅之心”为韵,场中竞讲论如何押谅字。权衡于庭树下,以短棰画地起草。日晡,权衡诗赋成。张季遐前趋,请权衡所纳赋押谅字,以为师模。权衡乃大言曰:“押字须商量,争应进士举。”季遐且谦以薄劣,乃率数十人请益。权衡曰:“此韵难押,诸公且厅上坐,听某押处解否。”遂朗吟曰:“恍兮惚兮,其中有物;惚兮恍兮,其中有谅;犬蹲其傍,鸱拂其上。”权衡又讲:“青玉案者,是食案,所以言犬蹲其傍,鸱佛其上也。”众大笑。(出《乾铣子》)
【译文】
唐朝时有个叫梅权衡的,是吴地人。入场考试不带草纸,人们都称他是奇才。等到试题出来,作《青玉案赋》,以“油然易直子谅之心”为韵,考场内纷纷议论如何押“谅”字韵。权衡便在院庭的树下用短鞭画地起草。傍晚,权衡的诗赋就写出来了。张季遐走到他跟前,请权衡讲讲在他的赋中是怎样押“谅”字韵,愿以他为楷模。权衡便不客气地道:“押韵的事必须商量,而当进士就要竞争了。”张季遐觉得自己很低劣,因而很谦虚,于是领着数十人向他请教。权衡道:“此韵很难押,请各位到厅上坐,听我的押韵的地方答对没有。”于是大声吟咏道:“恍兮惚兮,其中有物;惚兮恍兮,其中有谅。犬蹲其傍,鸱拂其上。”权衡进一步讲解道:“这个青玉案,是个吃饭用的案几,所以说狗蹲在它的旁边,鹰掠过它的上边。”众人大笑。