- 读书 >
- 太平广记 - (宋)李昉、扈蒙、徐铉等 >
- 鬼 >
- 鬼三
周子长
周子长,居武昌五大浦东冈头,咸康三年,子长至寒溪中嵇家。家去五大数里。合暮还五大,未达。先是空冈,忽见四匝瓦屋当道,门卒便捉子长头,子长曰:”我佛弟子,何足捉我?“吏曰:”若是佛弟子,能经呗不?子长先能诵四天王及庶(《法苑珠林》六五庶作鹿)子经。诵之三四过,捉故不置,便骂之曰:“武昌痴鬼,语汝,我是佛弟子,为汝诵经数偈,故不放人。”捉者便放,不复见屋,鬼故逐之。过家门前,鬼遮不得入,亦不得做声。而将鬼至寒溪寺中过,子长便擒鬼胸云:“将汝至寺中和尚前。”鬼擒子长胸,相拖渡五丈塘,西行。后鬼谓捉者曰:“放为,西将牵我入寺中。”捉者曰:“已擒不放。”子长复为后者曰:“寺中正有秃辈,乃未肯畏之?”后一鬼小语曰:“汝近城东逢秃时,面何以败。”便共大笑。子长比达家,已三更尽矣。(出《灵鬼志》)
【译文】
周子长住在武昌五大浦东岗头。咸康三年,他到寒溪的稽家去串门,嵇家离五大浦不过几里,周子长晚上回家去。走到东岗上,原来是空荡荡的岗上突然出来了几间瓦房堵住道,看门的人上前一把就抓住子长的头。子长说:“我是佛门弟子,凭什么抓我?”那门官说:“你要是佛门弟子,能背经吗?”子长就背诵四天王和庶子经,背了好几遍,那门官仍抓住不放。子长就骂道,“你这个武昌鬼,告诉你,我是佛门弟子,给你背了好几遍经,凭什么还不放我?”捉他的人就松开了,屋子也顿时不见。但鬼还是在后面追他,追到他家门口堵着门不让子长进,子长也说不出话来,抓着鬼往寒溪寺而去。子长抓住鬼的胸口说:“我要把你抓到庙里去见和尚!”鬼也抓着子长的胸口,互相拖着趟过五丈塘后往西走。后面跟着的一个鬼对拖子长的鬼说:“快放了他吧,不然再往西就把咱们弄到庙里去了。”前面的鬼说,“他也抓着我呢,怎么放?”子长对后面的鬼说:“寺中正有秃和尚,我可是不怕和尚。”后面的鬼小声说,“你在走近城东遇见和尚时怎么脸色都变了呢?”就都大笑起来。子长回到家,已经过三更了。