- 读书 >
- 太平广记 - (宋)李昉、扈蒙、徐铉等 >
- 鬼 >
- 鬼五
蔡谟
0字 下载全书
蔡谟征为光禄大夫,在家,忽闻东南啼哭声,有若新死。便见一少年女,死(明抄本死作此)人并离(明抄本离作篱)啼哭。不解所为,恐是人家忿争耳。忽闻呼魂声,便见生(明抄本生作此)女。从空中去上天,意甚恶之。少时疾患,遂薨。(出《灵异志》)
又 一说,谟在厅事上坐,忽闻邻左复魄声。乃出庭前望,正见新死之家,有一老妪,上着黄罗半袖,下着缥裙,飘然升天。闻一唤声,辄回顾,三唤三顾。徘徊良久,声既绝,亦不复见。问丧家,云,亡者衣服如此。(出《幽明录》)
【译文】
蔡谟被任命光禄大夫,有一天在家里忽然听见东南方有啼哭声,好象谁家死了人似地。只见一个年轻女子,离死人很远,在那啼哭。蔡谟弄不清是怎么回事,心想这女子大概和死人有过怨恨吧。忽然又听到叫魂声,就见那女子腾空而起升上了天。蔡谟心里很讨厌。不久就得了病死去。
又一种说法是:蔡谟在家中前厅上坐着,忽然听见左邻家有叫魂的声音,就出门去看。正好看见新死了人的邻居家,有一个老太太,上身穿黄罗半袖衫,下身穿淡青色裙子,飘然升上天空。听见下面招魂声,她就回一次头,下面喊了三次,老太太回了三次头,在空中恋恋不舍地徘徊了好久。地上的喊魂声没了,老太太才消失。蔡谟问死人那家邻居,那家人说死的老太太穿的真的是蔡谟看见的那样子衣服。