- 读书 >
- 太平广记 - (宋)李昉、扈蒙、徐铉等 >
- 鬼 >
- 鬼五
冯述
0字 下载全书
上党冯述,晋元熙中,为相府将。假归虎牢,忽逢四人,各持绳及杖,来赴述,述策马避焉。不肯进,四人各捉马一足,倏然便倒河上。问述:”欲渡否?“述曰:”水深不测,既无舟楫,何由得过?君正欲见杀耳?“四人云:”不相杀,当持君赴官。“遂复捉马脚,涉河而北。述但闻波浪声,而不觉水。垂至岸,四人相谓曰:”此人不净,那得将去。“时述有弟服,深恐鬼离之,便当溺水死,乃鞭马作势,迳登岸,述辞谢曰:”既蒙恩德,何敢复烦劳。“(出《续搜神记》)
【译文】
上党人冯述,晋元熙年间当相府将,休假回虎牢关。路上忽然遇到四个人,都拿着绳子和木杖,直奔冯述而来。冯述忙策马避开,不敢往前走。那四个人一个人抓住一条马腿,冯述一下就落马摔倒在河边。四个人问冯述想过河吗?冯述说:”河水深不可测,又没有渡船,怎么过得去?你们不正好杀了我吗?“四个人说:”我们不是要杀你,而是要带你去官府。“说着他们就抓着马腿,趟河而过。冯述只听到波浪声一点没觉得有水。快上岸时,那四个人商量说:”这个人不干净,带他去怎么行?“当时冯述正为死去的弟弟服丧,深怕鬼丢下不管而被淹死。就乘势猛打马跳上岸去,回头对他们说,”已经领教了你们的恩德,不敢再麻烦你们了!