- 读书 >
- 太平广记 - (宋)李昉、扈蒙、徐铉等 >
- 博戏 >
- 器玩四
文谷
伪蜀词人文谷,好古之士也。尝诣中书舍人刘光祚,喜曰:“今日方与二客为约,看予桃核杯。”文方欲问其由,客至。乃青城山道士刘云,次乃升宫客沈默也。刘谓之曰:“文员外亦奇士。”因令取桃核杯出视之。杯阔尺余,纹彩灿然,真蟠桃之实也。刘云:“予少年时,常游华岳。逢一道士,以此核取瀑泉盥洗,予睹之惊骇。”道士笑曰:“尔意欲之耶。”即以半片见授。予宝之有年矣。道士刘云出一白石,圆如鸡子。其上有文彩,隐出如画,乃是二童子,持节引仙人,眉目毛发,冠履衣帔,纤悉皆具。云:“于麻姑洞石穴中得之。”沈默亦出一石,阔一寸余,长二寸五分。上隐出盘龙,鳞角爪鬣,无不周备。云:“于巫峡山中得之。文谷一日尽睹此奇物,幸矣。”(出《野人闲话》)
【译文】
五代时,蜀王建王朝有位词人叫文谷,是个古玩收藏观赏家。一次,文谷到中书舍人刘光禄家作客,刘光禄欣喜地告诉他:“今天刚刚跟两位客人约好了,来看我的桃核杯。”文谷正想问刘光禄什么缘由,二位客人来了。其中一位是城山道士刘云,另一位是升宫客沈默。刘光禄对两位客人介绍说:“这位文谷员外也是一位奇士。”说着,让家人取出桃核杯给他们观赏。这只杯子阔有一尺多,上面纹彩灿烂光亮,是真蟠桃的果实。刘光禄说:“我少年时,一次游华山,遇到一位道士,用这枚蟠桃核汲取山泉水洗脸,我看到后非常惊异,恐慌。”道士笑着说:‘你想要它吗?’之后,将半片蟠桃核送给了我。我珍藏它有年头啦!“看过蟠桃核杯后,道士刘云从杯中拿出一颗白石,圆如鸡蛋。石上有纹彩,隐约如画。细看,是二位童子手持符节为一位仙人引路。他们的眉眼毛发、帽子、鞋、衣裳、斗披,都清清楚楚的。刘道士说,这颗白石是在麻姑洞石穴中得到的。另一位客人沈默也取出一颗石头,宽一寸多,长约二寸五分。石上隐约可见一条盘龙,鳞、角、爪、鬣,无不具备。沈默说他这颗石头是在巫峡山中得到的。文谷一天之内能够观赏这么多的稀奇珍物,感到非常荣幸。