- 读书 >
- 太平广记 - (宋)李昉、扈蒙、徐铉等 >
- 博戏 >
- 器玩四
破山剑
0字 下载全书
近世有士人耕地得剑,磨洗诣市。有胡人求买,初还一千,累上至百贯,士人不可。胡随至其家,爱玩不舍,遂至百万。已克明日持直取剑。会夜佳月,士人与其妻持剑共视。笑云:”此亦何堪,至是贵价。“庭中有捣帛石,以剑指之,石即中断。及明,胡载钱至。取剑视之,叹曰:”剑光已尽,何得如此。“不复买。士人诘之,胡曰:”此是破山剑,唯可一用。吾欲持之以破宝山,今光芒顿尽,疑有所触。“士人夫妻悔恨,向胡说其事,胡以十千买之而去。(出《广异记》)
【译文】
近年有个男人在耕地时拣到一把剑,磨洗之后,拿到集市上去卖。有位北方的外族人要买这把剑。最初出一千文钱,后来涨到一百贯,这个男人还是不卖。买者跟随卖剑的男人到家中,最后出一百万贯买这把剑。双方说定了,明天这位外族人拿钱来取剑。这天夜晚,月色很好。男人跟他妻子在院中月光下,一块儿观看这把剑,笑着说:”这把剑有什么出奇的地方,值得那个胡佬出那么高的价钱?“他家庭院中有一块捣衣石,说话间,这个男人随意用剑向这块捣衣石一指,捣衣石立时断为两截。夫妻俩也没有在意。第二天,买剑的胡人载着钱来到男人家,拿起宝剑一看,惊讶地说:”剑光已经没有了,你们是怎么弄的?“于是,不买这把剑了。得剑的男人责问他为什么不买了?这位胡人说:”这是把破山剑,只可用一次,我想用这把剑刺破宝山。现在,剑的光芒已经消失了。我怀疑你们用它触指什么东西了。“夫妻俩听了后异常悔恨,将昨天晚上用剑指断捣衣石的事情告诉了这位胡人。胡人最后用十千钱买走了这把剑。