- 读书 >
- 中国的智慧 - 林语堂 >
- 第二部分 中国民主文献 >
- 《尚书》181
召诰281
1.唯二月既望,越六日乙未,王282朝步自周,则至于丰。唯太保283先周公相宅,越若来三月,唯丙午朏。越三日戊申,太保朝至于洛,卜宅。厥既得卜,则经营。越三日庚戌,太保乃以庶殷攻位于洛汭,越五日甲寅,位成。若翼日乙卯,周公朝至于洛,则达观于新邑营。越三日丁巳,用牲于郊,牛二。越翼日戊午,乃社于新邑,牛一,羊一,豕一。越七日甲子,周公乃朝用书,命庶殷284侯、甸、男邦伯。厥既命殷庶,庶殷丕作。太保乃以庶邦冢君出取币,乃复入锡周公,曰:“拜手稽首,旅王若公,诰告庶殷越自乃御事。”
2.“呜呼!皇天上帝,改厥元子兹大国殷285之命。唯王受命,无疆唯休,亦无疆唯恤。呜呼!曷其奈何弗敬?天既遐终大邦殷之命,兹殷多先哲王在天,越厥后王后民,兹服厥命。厥终,智藏瘝在。夫知保抱携持厥妇子,以哀吁天,徂厥亡,出执。呜呼!天亦哀于四方民,其眷命用懋,王其疾敬德。相古先民有夏,天迪从子保,面稽天若,今时既坠厥命。286今相有殷,天迪格保,面稽天若,今时既坠厥命。今冲子嗣,则无遗寿耈,曰其稽我古人之德,矧曰其有能稽谋白天。呜呼!有王虽小,元子哉,其丕能于小民,今休。王不敢后,用顾畏于民碞。王来绍上帝,自服于土中。旦曰:‘其作大邑,其自时配皇天,毖祀于上下,其自时中乂。’王厥有成命治民。今休,王先服殷御事,比介于我有周御事,节性,唯日其迈。王敬作所,不可不敬德。”
“我不可不监于有夏,亦不可不监于有殷。我不敢知曰:有夏服天命,唯有历年;我不敢知曰:不其延。唯不敬厥德,乃早坠厥命。我不敢知曰:有殷受天命,唯有历年;我不敢知曰:不其延。唯不敬厥德,乃早坠厥命。今王嗣受厥命,我亦唯兹二国命,嗣若功。王乃初服。”
“呜呼!若生子,罔不在厥初生,自贻哲命。今天其命哲,命吉凶,命历年。知今我初服,宅新邑,肆唯王其疾敬德。王其德之用,祈天永命。其唯王勿以小民淫用非彝。亦敢殄戮用乂民,若有功。其唯王位在德元,小民乃唯刑用于天下,越王显。287上下勤恤,其曰:‘我受天命,丕若有夏历年,式勿替有殷历年。’欲王以小民,受天永命。”
3.拜手稽首曰:“予小臣敢以王之雠民百君子,越友民,保受王威命明德,王末有成命,王亦显。我非敢勤,唯恭奉币,用供王能祈天永命。”288
[《周书》(十二),今文《尚书》与古文《尚书》]