- 读书 >
- 中国的智慧 - 林语堂 >
- 第二部分 中国民主文献 >
- 《尚书》181
太甲
0字 下载全书
太甲中
1.唯三祀十有二月朔,伊尹233以冕服奉嗣王归于亳,作书曰:
“民非后,罔克胥匡以生;后非民,罔以辟四方234。皇天眷佑有商,俾嗣王克终厥德,实万世无疆之休!”
2.王拜手稽首,曰:“予小子不明于德,自底不类。欲败度,纵败礼,以速戾于厥躬。天作孽,犹可违;自作孽,不可逭。235既往背师保之训,弗克于厥初;尚赖匡救之德,图唯厥终。”
3.伊尹拜手稽首,曰:“修厥身,允德协于下,唯明后。先王子惠困穷,民服厥命,罔有不悦。并其有邦,厥邻乃曰:徯我后,后来无罚。”
“王懋乃德,视乃厥祖,无时豫怠。奉先思孝,接下思恭。视远唯明,听德唯聪。朕承王之休无。”236
太甲下
1.伊尹申诰于王曰:“呜呼!唯天无亲237,克敬唯亲;民罔常怀,怀于有仁;鬼神无常享,享于克诚。天位艰哉!德唯治,否德乱。与治同道,罔不兴;与乱同事,罔不亡。终始慎厥与,唯明明后。先王唯时懋敬厥德,克配上帝238。今王嗣有令绪,尚监兹哉!”
2.“若升高,必自下;若陟遐,必自迩。无轻民事,唯难;无安厥位,唯危。慎终于始!有言逆于汝心,必求诸道;有言逊于汝志,必求诸非道。呜呼!弗虑胡获?弗为胡成?一人元良,万邦以贞。239”
3.“君罔以辩言乱旧政,臣罔以宠利居成功。邦其永孚于休。”
[《商书》(五),古文《尚书》,此处省略了太甲上]