访隐
0字 下载全书
路到层峰断,门依老树开。月从平楚转① ,泉自上方来② 。薤白罗朝馔③ ,松黄暖夜杯④ 。相留笑孙绰⑤ ,空解赋天台⑥ 。
【题解】
本篇是诗人造访隐者的写景抒情之作。前半写隐者居地环境的清幽。住宅在高山层峰之中,山路至门前而止,大门敞开,旁有老树。遥望平林,素月初升,仰观上方,飞泉泻影。后半写隐者对来访客人的殷勤招待以及主客共赏山光的感受。隐者以山肴野蔬杂然前陈,宴饮之乐,无论朝昏,仿佛不在凡尘,早已置身仙境。结言谓主人相留,笑我但有孙绰之才而能作赋,却不能如隐者久居山中之实受用也。通篇浑朴壮丽,自然奇警。
【注释】
①平楚:平林,平野。
②上方:道家所谓天上仙界。《云笈七签》二二《天地》:“上方九天之上,清阳虚空之内。”
③薤(xiè):草本植物。鳞茎名薤白,可食,并入药。《本草图经》:“薤似韭而叶阔,多白,无实。有赤白二种,白者冷补。”罗:陈列。馔:指食品。
④松黄:松花粉。《本草图经》:“松花上黄粉曰松黄,山人及时拂取,作汤点之甚佳。”
⑤孙绰:东晋文学家。字兴公,太原中都人。家在会稽。官至廷尉卿,领著作。少爱隐居,以文才著称。
⑥《文选》孙绰《天台山赋序》:“天台山者,盖山岳之神秀者也。……事绝于常篇,名标于奇纪,然图像之兴,岂虚也哉?……非夫远寄冥搜,笃信通神者,何肯遥想而存之。余所以驰神运思,……不任吟想之至,聊奋藻以散怀。”