妓席暗记送同年独孤云之武昌
0字 下载全书
妓席暗记送同年独孤云之武昌①
叠嶂千重叫恨猿② ,长江万里洗离魂。武昌若有山头石③ ,为拂苍苔检泪痕。
【题解】
义山暗记者为何?因于席上窥知官妓与独孤云难舍难分也,故诗中不言诗人自己送友之情,而暗写独孤云与官妓惜别之情。一二句写独孤离蜀出三峡,叠嶂千重,猿鸣不已,愁思无限;长江万里,波浪万重,倍增离人之恨也。三四句反过来说官妓系念独孤,别后翘首遥望,垂泪不已。但不直写当前情景,却让独孤到武昌后试看望夫石上之泪痕,可证相爱之深笃也。用笔曲折巧妙。
【注释】
①暗记:秘密记下来。独孤云:《新唐书·宰相世系表》:“独孤云字公远,官至吏部侍郎。”《旧唐书·懿宗纪》:“十三年三月,以吏部尚书萧邺、吏部侍郎独孤云、考官职方郎中赵蒙、驾部员外郎李超考试宏词选人。”义山诗集有《寄在朝郑曹独孤李四同年》,独孤即独孤云。
②叠嶂:指三峡七百里层峦叠嶂。《水经注·江水注》:“自三峡七百里中,两岸连山,略无阙处。重岩叠嶂,隐天蔽日……每至晴初霜且,林寒涧肃,常有高猿长啸,属引凄异,空谷传响,哀转久绝。故渔者歌曰:‘巴东三峡巫峡长,猿鸣三声泪沾裳。’”
③山头石:望夫石。《太平御览》引《舆地记》:“武昌郡奉新县北山上有望夫石,状如人立者,古今相传云:昔有贞妇,其夫远赴国难,携弱子饯送此山,既而立望其夫,乃化为石,因此为名。”《幽明录》作“武昌北山”。