望喜驿别嘉陵江水二绝
0字 下载全书
望喜驿别嘉陵江水二绝①
其一
嘉陵江水此东流,望喜楼中忆阆州② 。若到阆州还赴海③ ,阆州应更有高楼。
【题解】
本篇突出别江水之情。作者登望喜楼见江水奔向阆州,于是遥想阆州城之风貌。又推进一层,若到阆州登楼,则见江水流向大海,永不回头,依依惜别之情油然而生。盖义山乃一孤独之人,所谓“别嘉陵江水”,亦即“日日征帆送远人”(《木兰花》)之意也。自己飘泊无依,如江水之永无停驻,总有一天也将要飘到天尽头,更待何人相送也!
【注释】
①自注:“此情别寄。”冯浩曰:“此情别寄者,以今东川之行,追叹前此巴蜀之役也。江水于此东流,我更驱车南向,昔行既属徒劳,今此亦非得意,言外寄慨无穷也。惜前后细踪无可殚索耳。”望喜驿:在四川昭化县南。江水至此折而东流。嘉陵江:源出陕西凤县嘉陵谷,至四川重庆入长江,全长一千一百多公里。
②阆州:故城在今四川阆中县西。忆:遥想。
③嘉陵江自广元、昭化又东南入苍溪县界,又东南入阆州境,至渝州入长江,滔滔东下而赴海矣。
其二
千里嘉陵江水色,含烟带月碧于蓝① 。今朝相送东流后,犹自驱车更向南② 。
【题解】
第二首极力赞颂嘉陵江水之美,不忍与其分手。水之向东,我之向南,皆不得已也。
【注释】
①杜甫《阆水歌》:“嘉陵江色何所似?石黛碧玉相因依。”
②义山将赴梓幕。梓州在阆州西南。